Στόχοι: Ο διδακτικός στόχος του μαθήματος είναι να εισαγάγει τους φοιτητές στην έννοια της μάθησης, η οποία αποτελεί ένα σύνθετο εσωτερικό βιολογικό και πνευματικό φαινόμενο σχετιζόμενο με διάφορους κλάδους της επιστήμης μεταξύ των οποίων η ψυχολογία, η παιδαγωγική, αλλά και η βιολογία. Στο πλαίσιο του μαθήματος η μάθηση εξετάζεται τόσο ως προς την φυσική της όσο και ως προς την ακαδημαϊκή της διάσταση ενταγμένη στο περιβάλλον της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση (εφεξής ΔΤΕ). Μελετώντας το φαινόμενο της μάθησης σύμφωνα με τις σχετικές θεωρίες, τα στάδια, τα επίπεδα και τους παράγοντες που τη διέπουν ως διαδικασία και ως αποτέλεσμα, οι φοιτητές γνωρίζουν τη δυναμική της ΔΤΕ και τα πλεονεκτήματα που
παρέχει ως συστηματική διδακτική προσέγγιση.

Μαθησιακά Αποτελέσματα:
Με την ολοκλήρωση των μαθημάτων οι φοιτητές αναμένεται:
Σε επίπεδο γνώσεων:
Να προσδιορίζουν την έννοια της μάθησης 
Να αναγνωρίζουν το πλαίσιο προσέγγισης της μάθησης στο περιβάλλον της ΔΤΕ.
Να διακρίνουν τη σημασία βασικών θεωριών μάθησης.
Σε επίπεδο δεξιοτήτων:
Να σχεδιάζουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της μαθησιακής διαδικασίας μέσω της ΔΤΕ σε ποικίλα περιβάλλοντα.
Να προβαίνουν σε διαφοροποιήσεις κατά την εφαρμογή προγραμμάτων και σε αιτιολογημένους συνδυασμούς.
Σε επίπεδο ικανοτήτων:
Να συνθέτουν προγράμματα που μετά την εφαρμογή τους τα αξιολογούν και τα αναθεωρούν.
Να αναπροσαρμόζουν τα προγράμματα που σχεδιάζουν με βάση τα δεδομένα κάθε συγκειμένου.
Να αξιολογούν τις επιμέρους ενέργειες στα προγράμματα.

Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον 
Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα 
Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον 
Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου 
Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής 
Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

Το μάθημα εισάγει τους φοιτητές στην έννοια της μάθησης, η οποία αποτελεί ένα σύνθετο εσωτερικό βιολογικό και πνευματικό φαινόμενο σχετιζόμενο με διάφορους κλάδους της επιστήμης μεταξύ των οποίων η ψυχολογία, η παιδαγωγική, αλλά και η βιολογία. Στο πλαίσιο του μαθήματος η μάθηση εξετάζεται τόσο ως προς την φυσική της όσο και ως προς την ακαδημαϊκή της διάσταση ενταγμένη στο περιβάλλον της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση (εφεξής ΔΤΕ). Μελετώντας το φαινόμενο της μάθησης σύμφωνα με τις σχετικές θεωρίες, τα στάδια, τα επίπεδα και τους παράγοντες που τη διέπουν ως διαδικασία και ως αποτέλεσμα, οι φοιτητές γνωρίζουν τη δυναμική της ΔΤΕ και τα πλεονεκτήματα που παρέχει ως συστηματική διδακτική προσέγγιση.
Το μάθημα αναπτύσσεται σε 13 ενότητες
1. Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση (ΔΤΕ) και Μάθηση
2. ΔΤΕ: Έννοια, εξέλιξη και βασικές αρχές
3.ΔΤΕ και μάθηση - Θεωρητική τεκμηρίωση: Νευροεπιστήμες, Ενσώματη μάθηση
4. Θεωρίες μάθησης
5. ΔΤΕ και Εποικοδομισμός
6. ΔΤΕ και
Κοινωνικοπολιτισμική Θεωρία
7. ΔΤΕ και
Ανακαλυπτική/Διερευνητική μάθηση
8. ΔΤΕ και Συνεργατική μάθηση
9. ΔΤΕ και «τύποι νοημοσύνης»
10. ΔΤΕ κι εμπειρική μάθηση/ο κύκλος της μάθησης
11. ΔΤΕ και αποτελεσματική μάθηση
Κίνητρα για μάθηση
12. Μάθηση μέσω της Τέχνης
Ταξινομία του Bloom 
13. ΔΤΕ και ψηφιακά μαθησιακά περιβάλλοντα
 

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

25

Εργαστήρια

25

Πρακτική εφαρμογή 

25

Μελέτη & εκπόνηση εργασιών

25

Ασκήσεις

25

Σύνολο Μαθήματος 

125

Διαμόρφωση portfolio φοιτητή με ελάχιστο αριθμό «μελετών περίπτωσης» τρεις σύντομες εργασίες (Μονάδες 3).
Εφόσον η εξέταση γίνει δια ζώσης – γραπτή/προφορική εξέταση (Μονάδες 7)
Εναλλακτικά: Σε περίπτωση εξ αποστάσεως εκπαίδευσης εκπόνηση τελικής εργασίας (Μονάδες 7).
 

Ξενόγλωσση

Bolton, G. M. (1998). Acting in classroom drama: A critical analysis. Birmingham: University of Central England.
Booth, D. (1985). "Imaginary Gardens with Real Toads": Reading and Drama in Education. Theory into Practice, 24 (3), 193-197.
Booth, D. (2012). Reconsidering Dorothy Heathcote's Educational Legacy. Drama Research, 3 (1), Testimony. Fleming, M. (2001). Teaching drama in primary and secondary schools: an integrated approach. London:
David Fulton Publishers.
Goode, T. (1995). Structuring drama work: a handbook of available forms in theatre and drama. Cambridge: Cambridge University Press.
Heathcote, D., & Bolton, G. (1995). Drama for Learning: Dorothy Heathcote’s Mantle of the Expert Approach to Education. Portsmouth: Heinemann.
Hornbrook, D. (1989). Education and Dramatic Art. Oxford: Basil Blackwell.
Hornbrook, D. (1991). Education in Drama: Casting the National Curriculum. London: The Falmer Press. Hornbrook, D. (1998α). Education and dramatic art. London: Routledge.
Hornbrook, D. (1998β). On The Subject of Drama. London: Routledge.
Mead, G.Η. (1934). Mind, Self and Society. Chicago: University of Chicago Press.
Neelands, J. & Goode, T. (2000). Structuring Drama Work. A Handbook of Available Forms in Theatre and Drama. Cambridge: Cambridge University Press.
Neelands, J. (1984). Making Sense of Drama: a Guide to Classroom Practice. London, Portsmouth, NH: Heinemann Educational Books & 2D Magazine.
Neelands, J. (1998). Beginning drama, 11-14. London: David Fulton Publishers.
Neelands, J. (2006). Re-imagining the Reflective Practitioner: Towards a Philosophy of Critical Praxis. In J. Ackroyd (Ed.), Research Methothologies for Drama Education, 15-48. London: Trentham Books Limited.
O' Neill, C. (1995). Drama Worlds: A Framework for Process Drama. Portsmouth: Heinemann.
O' Neill, C. (2015). Dorothy Heathcote in Education and Drama: Essential Writings. London: Routledge. 
Port, C. (2000). Manifesto for Drama Education in the Twenty-First Century. London: Central School of Speech and Drama.
Rogers, C.R. (1983). Freedom to Learn for the 80's. Columbus, Ohio: C.E. Merill Pub. Co. 
Slade, P. (1954). Child Drama. London: University of London Press.
Slade, P. (1958). An Introduction to Child Drama. London: Hodder and Stoughton. 
Somers, J. (1995). Drama in the Curriculum. London: Cassell.
Spolin, V. (1963). Improvisation for the Theatre. A Handbook of Teaching and Directing Techniques.
Evanston, Illinois: Northwestern University Press.
Spolin, V. (1986). Theater Games for the Classroom: A Teacher's Handbook. Evanston: Northwestern University Press. Way, B. (1967). Development through Drama. London: Longman.

Ελληνόγλωσση
Άλκηστις (1998). Το Βιβλίο της Δραματοποίησης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. 
Άλκηστις (2012). Η Δραματοποίηση για Παιδιά. Αθήνα: Πεδίο.
Αυδή, Α. & Χατζηγεωργίου, Μ. (2018). Όταν ο δάσκαλος μπαίνει σε ρόλο. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Γραμματάς, Θ. (2003). Το Θέατρο ως Μέσο Αγωγής και Παιδείας: Το Παιδαγωγικό Όραμα του Μίλτου Κουντουρά. Στο Θ. Τριλιανός & Ι. Καραμηνάς (Επιμ.), Μίλτος Κουντουράς. Ένας Οραματιστής Παιδαγωγός και Ανιδιοτελής Δάσκαλος - Πρακτικά Ημερίδας, 46-62. Αθήνα: Ατραπός.
Dewey, J. (1980). Εμπειρία και Εκπαίδευση (Μτφρ. Λ. Πολενάκης). Αθήνα: Γλάρος.
Zαφειριάδης, Κ. & Δαρβούδης, Α. (2010). Η Δραματοποίηση ως Μέθοδος Διδασκαλίας στο Σύγχρονο Σχολείο. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
Κοντογιάννη, Α. (2012). Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση. Αθήνα: Πεδίο.
Παπαδόπουλος, Σ. (2010). Παιδαγωγική του Θεάτρου. Αυτοέκδοση: Αθήνα.
Φανουράκη, Κ. & Πεφάνης, Γ.Π. (2021). Εφαρμοσμένο Θέατρο. Αθήνα: Παπαζήση. 
 

https://eclass.uop.gr/courses/2472/